Σήμερα, κι αμάν αμάν,
σήμερα κάπως δε μπορώ,
βάϊ βάϊ, πουλί μου,
κάπως δεν έχω κέφι.
Παντρεύεται, κι αμάν αμάν,
παντρεύεται η αγάπη μου,
βάϊ βάϊ, πουλί μου,
και παίρνει τον οχτρό μου.
Και παίρνει το οχτρό μου,
για το πείσμα το δικό μου.
Κι εμένα νου, αμάν αμάν
κι εμένα νούνο κάλεσε.
Για να πάω, κι αμάν αμάν,
για να πάω να στεφανώσω.
Με τι πο, κι αμάν αμάν,
με τι ποδάρια να σταθώ;
βάϊ βάϊ, πουλί μου.
Στεφάνι πώς να βάλω;
παίρνω στεφά, κι αμάν αμάν,
παίρνω στεφάνι από φλωρί,
βάϊ βάϊ, πουλί μου,
και τα κεριά ασημένια.
Και τα χερό – κι αμάν αμάν,
και τα χεροκροτήματα,
βάϊ βάϊ, πουλί μου,
κι αυτά μαλαματένια.